Katten

Als u op zoek bent naar een kat of kitten is het meestal niet zo moeilijk om in contact te komen met verkopers. Via het asiel, internet of het briefje bij de supermarkt worden genoeg dieren aangeboden. Maar waar kunt u als koper op letten bij de aanschaf van een kat?

Voordat u een kat in huis neemt is het verstandig om na te denken over wat voor type kat u zoekt. Moet het een echte binnenkat zijn of juist een jager. Een echte kroelpoes of een speelmaatje voor de kinderen? Er zijn altijd katten op zoek naar een nieuw baasje. In het asiel zitten zowel kittens als oudere dieren. De verzorgers kunnen u meer vertellen over de verschillende katten en u heeft de mogelijkheid om een kat te kiezen met een karakter dat past bij uw eigen situatie. Wilt u graag een raskat? Neem dan contact op met de rasvereniging om te vragen naar goede fokkers.

Heeft u een leuke kat gevonden, vraag dan altijd goed na of het dier goed ontwormd en ontvlooid is. Eventueel al gevaccineerd, dit mag vanaf een leeftijd van 9 weken, en wel of niet gechipt. Let op ziekteverschijnselen zoals niesen, vieze ogen, vieze oren en een mooie, glimmende vacht. Vraag ook specifiek naar eventuele ziekte in het verleden zodat u later niet voor vervelende verrassingen komt te staan.

Een jonge kitten hoort nieuwsgierig te zijn en speels. De eerste levensmaanden zijn cruciaal voor een goede socialisatie. Kittens moeten in deze periode veel contact hebben met mensen en liefst ook met kinderen en andere huisdieren. Is een kitten heel bang of zelf agressief dan is het onvoldoende gesocialiseerd en dit is op latere leeftijd bijna niet meer te herstellen. Houdt er rekening mee dat deze katten niet op schoot komen kroelen en dat bijvoorbeeld dierenartsbezoeken vaak grote problemen geven. Wilde moeders geven meestal ook wilde kittens waar over het algemeen weinig mee te beginnen valt. Let er bij een kitten ook op dat ze niet te vroeg bij de moeder weggaan. Wettelijk is vastgesteld dat ze minimaal 7 weken in het nest moeten blijven, en dat is niet voor niets. Fokkers van raskatten laten de dieren vaak pas na de 2^e vaccinatie, op 12 weken, uit het nest.

Artrose bij de kat

Artrose ontstaat door de slijtage van de gewrichten van uw kat. Het kraakbeen verdwijnt op plekken in het gewricht en er kunnen botwoekeringen ontstaan in het gewricht. Dit geeft aanleiding tot ontsteking en pijn. De aandoening komt vaak voor bij oudere katten, ca 80% van alle katten boven de 12 jaar heeft last van artrose. Katten zijn meesters in het verbergen van pijn. Vaak gaan ze minder bewegen en zullen ze minder vaak en minder hoog springen. Vaak zijn beide kanten aangedaan, waardoor een kat ook niet duidelijk kreupel gaat lopen.

De diagnose

Bij klinisch onderzoek maakt de kat zijn of haar ongenoegen vaak kenbaar, als we de heupen of de rug onderzoeken. Artrose kan echter in alle gewrichten voorkomen. Om de diagnose te bevestigen kunnen we een röntgenfoto maken. De veranderingen op de röntgenfoto zijn vaak vrij subtiel, maar dat neemt niet weg dat de pijnklachten er wel zijn.

De therapie

Omdat er sprake is van een ontsteking in het gewricht, zullen we veelal gebruik maken van ontstekingsremmers, die tegelijkertijd pijnstillend zijn. Die kunnen, als het nodig is, blijvend gegeven worden. Daarnaast kiezen we vaak voor een speciale voeding of voor een voedingssuplement om de gewrichten verder te ondersteunen. Tevens kan het zinvol zijn, als de kat het toelaat, om fysiotherapie toe te laten passen door een erkende fysiotherapeut.

Wat is hyperthyreoïdie?

De schildklier is een orgaan dat naast de luchtpijp in het halsgebied van de kat ligt. Het bestaat uit 2 lobben en produceert het schildklierhormoon. Dit hormoon (T4) beïnvloed veel processen in het lichaam. Het heeft een stimulerend effect op de stofwisseling.

We spreken van hyperthyreoïdie als er te veel schilklierhormoon aangemaakt wordt. In vrijwel alle gevallen komt dat door een goedaardige vergroting van de schildklier. Deze vergroting kan eenzijdig of beiderzijds voorkomen. Een enkele keer bevindt zich ook schildklierweefsel op een andere plaats in het lichaam, dat is dan meestal in de borstholte, dit noemen we ectopisch schildklierweefsel.

Symptomen van hyperthyreoïdie

Het meest kenmerkend voor deze aandoening is vermagering ondanks goede eetlust. Daarnaast zien we veel drinken/veel plassen, slechte vachtverzorging en een verandering van het gedrag. Katten worden dikwijls onrustiger en krijgen de voorkeur voor koudere ligplekken. Bij klinisch onderzoek vinden we vaak een verhoogde hartslag, verhoogde bloeddruk en dikwijls zijn de vergrootte schildklieren te voelen in de hals.

De diagnose

De diagnose wordt gesteld door de hoeveelheid hormonen in het bloed te bepalen. De apparatuur daarvoor hebben we in huis op onze hoofdlokatie in Heesbeen. Het is goed om iedere senior kat die vermagerd te screenen op onder andere deze aandoening.

Behandelingen

Er zijn verschillende behandelingen mogelijk. In veel gevallen behandelen we met Felimazole of Thiamacare, dat zijn medicijnen die de overproductie van T4 afremmen.

Een andere mogelijkheid voor katten die binnen gehuisvest worden is het gebruik van een voeding die weinig jodium bevat. Daardoor kan er minder schildklierhormoon gemaakt worden waardoor de klinische verschijnselen zich ook weer kunnen herstellen. Nadeel is wel dat de kat naast deze voeding niets anders mag eten omdat anders het effect teniet gedaan wordt. Dat is ook de reden dat het niet geschikt is voor katten die ook buiten komen.

Een andere optie is het verwijderen van de schildklier door chirurgie. Dit is een gecompliceerde operatie die eigenlijk niet meer wordt uitgevoerd nu er minder belastende en veiligere alternatieven zijn. Een behandeling met radioactief jodium is de meest effectieve behandeling. Gewoonlijk is éénmalige behandeling  voldoende (circa 5% moet een tweede behandeling ondergaan). Een gedeelte ontwikkeld een te trage schildklier na deze behandeling en zal dan ook medicatie moeten ontvangen om dit tegen te gaan.

Controles na de start van behandeling

Bij behandeling met medicijnen is het eerste controle moment na 3 weken. Dan wordt wederom de hoeveelheid schildklierhormoon in het bloed bepaald. Zonodig wordt de dosering van de medicatie aangepast en na 3 weken opnieuw gecontroleerd. Dit gaat door totdat de hormoonspiegel in het bloed weer binnen de normaalwaarde is.

We controleren ook de leverfunctie, vaak is er wat toename van de leverfunctie door de overactieve schildklier. Daarnaast is een van de, zeer weinig voorkomende, maar wel ernstige bijwerkingen van de schildklierremmende stoffen, dat er een beenmergdepressie kan optreden. Dat betekend een gestoorde aanmaak van de bloedcellen. Daarom controleren we ook de bloedaanmaak.

Omdat de schildklierfunctie in de loop van de tijd kan veranderen is het noodzakelijk om geregeld een controle in te plannen. Bij katten die stabiel zijn worden 2 keer per jaar de bloedwaardes gecontroleerd. Hoewel de kans op beenmergdepressie en leverproblemen niet groot is als dat in de eerste maanden niet optreedt kan het verstandig zijn om toch een keer per jaar een geriatrisch profiel in het bloed te bekijken. Dat betekend dat we ook naar andere aandoeningen in het bloed kijken die bij oudere katten een rol spelen.

Als uw kat op YD van Hills komt te staan, dat is de jodiumbeperkte voeding, dan is het goed om na enkele maanden te checken of dit effectief is. Als dat effectief blijkt dan hoeft er zolang er geen aanleiding voor is geen verdere controle plaats te vinden.

Een vaccin (inenting) is een middel dat in het lichaam wordt gebracht om bescherming tegen bepaalde ziekteverwekkers op te wekken. Er worden antistoffen aangemaakt. Door deze antistoffen zal bij een nieuwe blootstelling aan deze ziekte er een betere afweer aanwezig zijn. Waardoor het dier minder of niet ziek wordt.

Wij vaccineren volgens een modern entschema. Dat betekend dat wij het entschema aanpassen aan de individuele behoeften van uw kat en dat we niet meer entingen geven dan nodig zijn om uw kat afdoende te beschermen.

Kattenziekte

Kattenziekte is een ernstige ziekte, vaak met dodelijke afloop, die veroorzaakt wordt door het panleukopenievirus. Het is een ziekte waartegen de enting erg effectief is. Het is echter wel belangrijk om te blijven enten omdat het virus erg resistent is en goed in de omgeving kan overleven. Als er minder katten gevaccineerd gaan worden tegen deze ziekte, zal kattenziekte dan ook weer snel de kop opsteken. De vaccinatie is opgenomen in de de kittenentingen op 9 en 12 weken en wordt herhaald op een jaar leeftijd. Daarna is 1 x in de 3 jaar enten tegen kattenziekte afdoende.

Niesziekte (basisenting)

Niesziekte is een complexe ziekte die veroorzaakt wordt door verschillende virussen en bacteriën. In het basisvaccin (ducat of tricat) is de bescherming tegen calici- en herpesvirussen opgenomen. Dit zijn beide virusziekten die een chronische infectie kunnen veroorzaken bij de kat die steeds terugkerende klachten kunnen veroorzaken. Niesen, ontstoken ogen, ontstoken slijmvliezen in de bek zijn hier onder andere uitingen van. Enting op jonge leeftijd is aan te raden om te voorkomen dat uw kat geïnfecteerd raakt, maar ook bij chronische dragers zal de enting over het algemeen de ziektesymptomen verminderen. Vaccinatie is opgenomen in de kittenenting op 9 en 12 weken en moet in de meeste gevallen jaarlijks herhaald worden.

Niesziekte bordetella

Bordetella is een bacterie die voorste luchtwegontstekingen kan geven. Zowel bij katten als bij honden. Katten die in een huishouden met meerdere dieren, met name ook met honden, wonen lopen een verhoogd risico op deze infectie. Inenting kan in die gevallen dan ook aan te raden zijn. Voor een bezoek aan een pension is deze extra bescherming zeker in het hoogseizoen (hoge concentratie dieren in het pension) bij de grotere pensions ook aan te raden.

Sommige pensions eisen deze vaccinatie voor uw kat wordt toegelaten in het pension. Let er wel op dit minstens 2 weken voor het pensionbezoek te laten uitvoeren. Vaccinatie vlak voor een bezoek aan het pension kan een averechts effect hebben. De enting die wij gebruiken is de Nobivac Bb van MSD, het is een neusdruppelvaccin. Voor een optimale bescherming is jaarlijks hervaccineren noodzakelijk. Bij dit vaccin kan het zijn dat uw kat enkele dagen gaat niesen, dit is een normale bijwerking van het vaccin.

Niesziekte Chlamydia

Deze enting wordt steeds meer als overbodig beschouwd, wij hebben de entstof dan ook niet meer op voorraad. Het geeft een ontsteking van met name het bindvlies bij zeer jonge kittens, nog voor de leeftijd dat vaccinatie mogelijk is. In een cattery waar dit een aangetooond probleem is kan het nuttig zijn om ouderdieren te gaan vaccineren om de infectiedruk omlaag te krijgen.

Feline Leukemie virus

Feline Leukemie is een aandoeninig die via speeksel en dergelijke overgebracht kan worden. Dus door het gezamelijk drinken uit een bak kan het overgebracht worden. Het is ook een dekinfectie en kittens kunnen al besmet raken in de baarmoeder. Het risico op een infectie in Nederland is relatief laag. Fokkatten worden soms preventief geënt om verspreiding via dekken tegen te gaan, in België wordt deze enting vaker standaard toegediend bij een kennelbezoek. Ook als er een aangetoond besmette kat in een huishouden is met meer katten kan het zinvol zijn de andere katten te vaccineren.

Rabiës

Er bestaat op dit moment geen risico in Nederland dat katten hier hondsdolheid oplopen. Als u uw kat mee wilt nemen naar het buitenland is chippen verplicht en een hondsdolheidsenting tenminste 3 weken voor vertrek. Voor sommige landen zijn er speciale eisen, kijk hiervoor op de site van het LICG. Vaccinatie tegen rabiës is normaal gesproken maar 1 keer in de 3 jaar nodig.

Er zijn verschillende wormsoorten die bij de kat voorkomen. De belangrijkste wormsoorten zijn spoelwormen en lintwormen, wat minder voorkomend maar wel in belangrijkheid toenemend is de longworm van de kat. Een van de belangrijkste redenen om veel zorg aan ontworming te besteden is het risico op besmetting van de mens (zoönose).

Spoelwormen

De spoelworm (type rondworm) bij de kat is toxocara cati of toxascaris leonidas. Eitjes van deze wormen komen in het milieu via de ontlasting en worden rechtstreeks uit de omgeving  opgenomen waardoor uw kat besmet kan raken. Ook knaagdieren en vogels die eitjes hebben opgenomen zijn besmettelijk en kunnen een rol spelen bij de overdracht van de infectie.

Toxocara cati wordt via de moedermelk overgedragen. Vrijwel iedere poes heeft in haar lichaam enkele onvolwassen wormen (larven) die in rust zijn gegaan na een eerdere infectie. Zodra de moederpoes gaat werpen ontwaken deze larven en trekken naar de melkklieren. Daarom gaan we er van uit dat vrijwel ieder kitten besmet is met toxocara.

Lintwormen

Lintwormen zijn lange platte wormen die uit kleine stukjes bestaan (segmenten). Deze segmenten zijn pakketjes met eieren en komen via de ontlasting in het milieu. Dipylidium caninum is een type lintworm die overgebracht wordt via vlooien. Vlooienlarven voeden zich onder andere met de eipakketjes van de lintworm waardoor de vlo besmet raakt. Als uw kat zijn of haar vacht verzorgt krijgt uw kat soms een vlo binnen en zal zo ook besmet raken met dipylidium. Taenia taeniaformis is een andere lintworm die overgebracht wordt door muizen en andere kleine knaagdieren. Jagende katten kunnen hiermee besmet raken.

Ontwormingsmiddelen

Er bestaan verschillende middelen tegen wormen, de meeste producten pakken zowel de spoelwormen als de lintwormen aan. In het geval van lintwormbesmetting is ook een goede vlooienbestrijding essentieel. Er bestaan tabletten, pasta’s en pipetten voor ontworming. Er bestaan ook combinatiepreparaten tegen vlooien en/of teken en wormen die in druppelvorm in de nek kunnen worden toegediend.

Ontwormingsschema

Jonge kittens zijn vrijwel allemaal besmet met toxocara cati daarom is het van belang om kittens vanaf de leeftijd van 3 weken om de 2 weken te ontwormen tot de de leeftijd van 9 weken . Daarna van 3 maanden tot 6 maanden elke maand. Later kunt u in de meeste gevallen het beste ieder kwartaal blijven ontwormen. Lintwormen spelen vooral bij de oudere katten een rol. Het is dan ook verstandig om na de 9 weken altijd een middel te gebruiken dat zowel tegen lint- als spoelwormen werkt. Katten die veelvuldig jagen of een vlooienbesmetting hebben doorgemaakt moeten soms vaker ontwormd worden. In sommige gevallen kan het verstandig zijn iedere maand te ontwormen. Wij volgen bij de ontworming de adviezen van de esccap.

Spoelwormen bij de mens

Spoelwormen van de kat en hond zijn besmettelijk voor mensen dit heet toxocariasis. Zandbakken en speeltuinen zijn beruchte plaatsen om een infectie op te lopen. De symptomen ontstaan niet doordat de mens een worminfectie in de darm oploopt maar omdat de larven die via de mond worden opgenomen, zich in de maagwand boren en daarna door het lichaam gaan zwerven. De klachten kunnen variëren van heel algemeen tot meer specifiek problemen met de longen of allergische klachten. We zien de meeste problemen bij kinderen van 2 tot 7 jaar oud.

Longworm (Aelurostrongylus abstrusus)

Een worm die luchtwegklachten kan geven is de longworm van de kat, deze komt steeds vaker ook in nederland voor. Katten raken besmet door het opeten van vogels, kikkers, hagedissen en knaagdieren (zoals veldmuisjes), die eerder een besmette slak hebben opgegeten. De kat kan ook geïnfecteerd worden met de larfjes van de longworm door het  opeten van een besmette huisjes- of naaktslak of het oplikken van slakkenslijm. Het is nog niet nodig om preventief katten voor deze aandoening te behandelen. Wel zijn wij steeds attent op de mogelijkheid dat uw kat hiermee geïnfecteerd kan zijn in het geval van chronisch hoestende of benauwde katten. Nader onderzoek van de ontlasting kan dan nodig zijn (baermannmethode).  Als uw kat verdacht wordt van longworm dan gebruiken we een aangepast dsoeringsschema van een van de geschikte middelen om de worm effectief te bestrijden.